Makoto Ozone
Muzyk

– japoń­ski pia­ni­sta jaz­zo­wy.

Życiorys

Uro­dził się w Kobe. Jak poda­ją rodzi­ce, na orga­nach zaczął grać mając 2 lata, a jako sied­mio­la­tek roz­po­czął impro­wi­za­cje. Wcze­śnie stał się entu­zja­stą muzy­ki Osca­ra Peter­so­na, któ­ry był inspi­ra­cją dla Mako­to do nauki gry na for­te­pia­nie. Będąc w liceum zaczął wystę­po­wać z zawo­do­wym big ban­dem jako Tadao Kita­no i Arrow Jazz Orche­stra, wystę­pu­jąc na licz­nych festi­wa­lach jaz­zo­wych. W 1980 roku roz­po­czął stu­dia w Ber­klee Col­le­ge of Music w Bosto­nie na Wydzia­le Kom­po­zy­cji i Aran­ża­cji Jaz­zo­wej.

Kariera

Stu­diu­jąc w Bosto­nie Ozo­ne poznał Gary­’e­go Bur­to­na. Dołą­czył do jego kwar­te­tu i razem roz­po­czę­li mię­dzy­na­ro­do­we kon­cer­to­wa­nie. W tym okre­sie – w roku 1983 pod­pi­sał umo­wę z CBS, nagrał i wydał debiu­tanc­ki, autor­ski album pt. Mako­to Ozo­ne. Pierw­szy solo­wy reci­tal odbył się w Car­ne­gie Hall pod szyl­dem “Cool Jazz Festi­val”. Oprócz Gary­’e­go Bur­to­na w latach 80. XX wie­ku Ozo­ne wystę­po­wał i nagry­wał z taki­mi arty­sta­mi jak: Chuck Loeb, Paqu­ito D’ri­ve­ra, Marc John­son. W 1989 r. powró­cił do Japo­nii i pod­pi­sał umo­wę z wytwór­nią JVC, dla któ­rej przez 3 lata nagrał 3 long­playe. Pierw­szą solo­wą pły­tę nagrał po kolej­nej zmia­nie wydaw­cy w 1994 r. na Verve/Polydor (Bre­ako­ut). W roku 1996, pod­czas “The Flo­ating Jazz Festi­val” na pokła­dzie S. S. Nor­way, Ozo­ne poznał basi­stę Kiy­oshi Kita­ga­wę i per­ku­si­stę Cla­ren­ce­’a Pen­na, cze­go kon­se­kwen­cją była wspól­na pły­ta “The Trio”, dzię­ki któ­rej zdo­by­li Nagro­dę “Swing Jour­nal” dla “Naj­lep­sze­go Jaz­zu Japo­nii ‘97”. Wspól­nie nagra­li jesz­cze album “Three Wishes”, a następ­nie pły­tę „Dear Oscar” w hoł­dzie Osca­ro­wi Peter­so­no­wi. Ten ostat­ni fono­gram nagro­dzo­no tytu­łem “Naj­lep­szy Jazz Japo­nii ‘98”. W 2006 r. Mako­to wró­cił do USA, do Nowe­go Jor­ku. W 2009 r. Ozo­ne poznał pol­ską woka­list­kę, Annę Marię Jopek, pod­czas jej kon­cer­tu w klu­bie Blue Note w Tokio. Owo­cem tej zna­jo­mo­ści oka­za­ły się wspól­ne nagra­nia na pły­cie pt. Road to Cho­pin, wyda­nej w Roku Cho­pi­now­skim 2010 oraz wyda­ny rok póź­niej wspól­ny album zaty­tu­ło­wa­ny Haiku.