Aleksander Nowacki
Muzyk

Biografia

Alek­san­der Nowac­ki (ur. 21 sierp­nia 1944 roku we Lwo­wie) – pol­ski pio­sen­karz, muzyk, kom­po­zy­tor, aran­żer, reali­za­tor i pro­du­cent muzy­ki roz­ryw­ko­wej.

Debiut i początki

Zade­biu­to­wał w 1960 roku w kon­kur­sie Szu­ka­my Mło­dych Talen­tów, w któ­rym zajął dru­gie miej­sce. Kon­kurs ten był orga­ni­zo­wa­ny przez Roz­gło­śnię Pol­skie­go Radia w Gdań­sku i zespół Czer­wo­no-Czar­ni, z któ­ry­mi Nowac­ki wystę­po­wał potem przez jakiś czas.

W 1962 roku jako woka­li­sta doszedł do fina­łu I Festi­wa­lu Mło­dych Talen­tów w Szcze­ci­nie. W tym samym roku zało­żył wła­sny zespół “Teena­gers” – póź­niej­sze Nasto­lat­ki. Zespół ten zajął II miej­sce na II FMT w Szcze­ci­nie w 1963 roku i póź­niej rów­nież II miej­sce na Wio­sen­nym Festi­wa­lu Muzy­ki Nasto­lat­ków w Gdań­sku w 1966 roku, gdzie prze­grał tyl­ko jed­nym punk­tem z zespo­łem Skal­do­wie.

W “Nasto­lat­kach” wystę­po­wa­ły rów­nież Kasia Sob­czyk, Marian­na Wró­blew­ska i Sła­wa Miko­łaj­czyk.

Pio­sen­ki “Nasto­lat­ków” gości­ły wie­lo­krot­nie na ante­nie Roz­gło­śni Har­cer­skiej a nawet w Pro­gra­mie Trze­cim Pol­skie­go Radia (jed­nak nagra­nia nie zacho­wa­ły się).

Roz­po­czął stu­dia na Poli­tech­ni­ce Wro­cław­skiej (elek­tro­ni­ka), ale po ich prze­rwa­niu został powo­ła­ny do służ­by woj­sko­wej. Tam śpie­wał w Zespo­le Repre­zen­ta­cyj­nym Ślą­skie­go Okrę­gu Woj­sko­we­go i pro­wa­dził wła­sny kaba­ret muzycz­ny.

Już pod­czas służ­by woj­sko­wej otrzy­my­wał ofer­ty od róż­nych zespo­łów, ale wybrał gru­pę gwiazd Quorum zało­żo­ną przez Jerze­go Loran­ca. Nowac­ki wystę­po­wał z Quorum jako woka­li­sta w latach 1969–1970. Następ­nie (po roz­pa­dzie Quorum) jako soli­sta, kon­fe­ran­sjer i kom­po­zy­tor z zespo­łem Ali­bab­ki.

W 1971 roku wyko­nał pierw­sze w Pol­sce nagra­nie (wyemi­to­wa­ne w Pol­skim Radiu) muzy­ki pop z wyko­rzy­sta­niem syn­te­za­to­ra (Ja to nie ja, sło­wa Bog­dan Cho­rą­żuk.

Nowac­ki jest rów­nież jedy­nym kom­po­zy­to­rem do któ­re­go muzy­ki napi­sał tek­sty Edward Sta­chu­ra (Opa­dły mgły, wsta­je nowy dzień, Za dalą dal).

Dalsza kariera

W 1972 roku zało­żył zespół Homo Homi­ni, z któ­rym kon­cer­to­wał i nagry­wał do 1982 roku. W latach 1982–1992 prze­by­wał w Austrii, Szwaj­ca­rii i RFN, gdzie wystę­po­wał w gru­pie Tony’s Jet­men Selec­tion i Music Servi­ce Band, a tak­że pra­co­wał jako nie­za­leż­ny kom­po­zy­tor i aran­żer.

Jest kom­po­zy­to­rem pio­se­nek nagra­dza­nych na festi­wa­lach Ber­li­nie (1973), Ros­to­cku (1974), Lip­sku i w Opo­lu (1973, 1975). Kom­po­nu­je muzy­kę fil­mo­wą (Zoo­ba­jecz­ki) i teatral­ną (Mał­pet cyrk). Rów­nież w okre­sach współ­pra­cy z róż­ny­mi zespo­ła­mi nagry­wał dla Pol­skie­go Radia jako soli­sta wła­sne kom­po­zy­cje, z któ­rych kil­ka sta­ło się prze­bo­ja­mi: Zno­wu mija dzień, Za dalą dal (duet z Tade­uszem Woź­nia­kiem), Z godzi­ny na godzi­nę, On albo ja, Mały i zły, Kon­cert na 15 świec, Moje pra­wo do słoń­ca (prze­bój Lata z Radiem w 1984 roku), Szu­kam dro­gi do szczę­śli­wych wysp (4 tygo­dnie na pierw­szym miej­scu, 11 tygo­dni na liście prze­bo­jów Pol­skie­go Radia). Kom­po­zy­cje Nowac­kie­go Tobie Karo­li­no, W tym domu stra­szy, Mam skłon­no­ści do prze­sa­dy, Za górą za dniem sta­ły się wiel­ki­mi prze­bo­ja­mi gru­py Homo Homi­ni.

Dzia­łal­ność zespo­łu prze­rwał stan wojen­ny i Nowac­ki wyje­chał za gra­ni­cę. Począt­ko­wo wystę­po­wał w Austrii, Szwaj­ca­rii i Niem­czech Zachod­nich (m.in. z “Tony­’s Jet­men Selec­tion” i “Music Servi­ce Band”). Osie­dlił się na dłu­żej w Ham­bur­gu, gdzie dalej wystę­po­wał, kom­po­no­wał i aran­żo­wał.

Po powrocie do Polski

Jako pierw­szy w Pol­sce arty­sta doko­nał nagrań pio­se­nek na pry­wat­nej sesji – w 1984 roku wyna­jął za wła­sne pie­nią­dze stu­dio Pol­skie­go Radia w Szcze­ci­nie i nagrał mate­riał, któ­ry rok póź­niej wyda­ły na licen­cji Pol­skie Nagra­nia w posta­ci kase­ty magne­to­fo­no­wej (z uwa­gi na ówcze­sne pro­ble­my z masą winy­lo­wą do tło­cze­nia płyt). Album ten nosi tytuł Wła­sność pry­wat­na, zawie­ra­ła 8 utwo­rów, z któ­rych 4 dotar­ły do pierw­szych miejsc listy prze­bo­jów Pierw­sze­go Pro­gra­mu Pol­skie­go Radia.

Pio­sen­ka Szu­kam dro­gi do szczę­śli­wych wysp z tego same­go albu­mu pozo­sta­wa­ła na pierw­szym miej­scu listy prze­bo­jów przez rekor­do­we czte­ry tygo­dnie (i przez ponad 4 mie­sią­ce na liście).

Rów­nież następ­ny mate­riał Czas przy­pły­wu Nowac­ki nagrał pry­wat­nie w Szcze­ci­nie (te pio­sen­ki jed­nak nie zna­la­zły się na ante­nie).

W 1992 r. wró­cił do Pol­ski po kolej­nym kil­ku­let­nim wyjeź­dzie. W 1993 roku zało­żył i pro­wa­dzi pry­wat­ne stu­dio nagrań stu­dio nowac­ki spe­cja­li­zu­ją­ce się w róż­nych for­mach muzycz­nych (pio­sen­ki, muzy­ka instru­men­tal­na) i rekla­mie radio­wej i tele­wi­zyj­nej. Jest kom­po­zy­to­rem i aran­że­rem, a tak­że pro­du­cen­tem płyt (ponad trzy­dzie­stu) innych wyko­naw­ców (m.in. Iwo­na Nie­dziel­ska, Jerzy Rybiń­ski, Wal­de­mar Kocoń, Andrzej Dąbrow­ski, Marek Majew­ski, Tade­usz Ross, Jerzy Połom­ski, Wal­de­mar Kocoń), ostat­nio rów­nież wydaw­cą.

Jego stu­dio nagrań zaj­mu­je się nie tyl­ko muzy­ką, ale rów­nież i pro­duk­cją małych form fil­mo­wych. Nowac­ki był reali­za­to­rem i pro­du­cen­tem godzin­ne­go fil­mu doku­men­tal­ne­go “War­sza­wa – Ostat­nie spoj­rze­nie – Taj­ne foto­gra­fie Luft­waf­fe” wyświe­tla­ne­go w 2005 r. przed Pała­cem Kul­tu­ry i Nauki. Do tego same­go wyda­rze­nia Nowac­ki stwo­rzył pla­kat wysta­wy. Jego autor­stwa jest rów­nież logo Sto­wa­rzy­sze­nia Arty­stów Wyko­naw­ców SAWP i okład­ka jed­nej z płyt Andrze­ja Dąbrow­skie­go.

W 2010 roku obcho­dził 50-lecie swo­jej dzia­łal­no­ści arty­stycz­nej.

Nowac­ki zasia­dał lub zasia­da we wła­dzach Związ­ku Pol­skich Auto­rów i Kom­po­zy­to­rów ZAKR, w Zarzą­dzie Sek­cji Kom­po­zy­tor­skiej ZAiKS, w SAWP, w Związ­ku Zawo­do­wym Twór­ców Kul­tu­ry ZZTK i wie­lu mię­dzy­sto­wa­rzy­sze­nio­wych komi­sjach zaj­mu­ją­cych się pro­ble­ma­mi śro­do­wi­ska arty­stycz­ne­go.

Nagrał pio­sen­kę Śmie­chu war­te do licen­cyj­ne­go ame­ry­kań­skie­go pro­gra­mu Śmie­chu war­te w TVP1.


Dyskografia 6

Homo Homini - 3

3

Homo Homini
Homo Homini - Homo Homini

Homo Homini

Homo Homini
Homo Homini - Homo Homini (2)

Homo Homini (2)

Homo Homini
Homo Homini - Homo Homini (4)

Homo Homini (4)

Homo Homini
  • Wytwórnia: Pronit
  • Numer katalogowy: SX 1789
  • Nośnik: LP
  • Data wydania: 1979
Homo Homini - Homo Homini 3/4

Homo Homini 3/4

Homo Homini
Homo Homini - Reaktywacja

Reaktywacja

Homo Homini
  • Wytwórnia: MTJ
  • Numer katalogowy: MTJ CD 10869
  • Nośnik: CD
  • Data wydania: 2009

Chcesz pomóc? Wesprzyj nas drobną kwota na Patronite.pl

Wesprzyj nas na Patronite.pl

#KULTURAWSIECI

Chcesz pomóc? Wesprzyj nas drobną kwota na Patronite.pl

Wesprzyj nas na Patronite.pl

#KULTURAWSIECI