Uwaga! Strona jest w budowie. W każdej chwili wszystko może się zawalić, twój ekran wtedy pewnie eksploduje i może urwać ci głowę. Przebywanie na budowie bez kasku jest nielegalne i nieodpowiedzialne. :)
A po angielsku Goggle mówi że: This page is under construction. Everything can collapse at any moment, then your screen will probably explode and it can blow your head off. It is illegal and irresponsible to be on the construction site without a helmet.
Foto i projekt: nie podano
Obecnie książkę "Archiwum Polskiego Rocka" - wydanie na XX Lecie portalu, można kupić w sklepie Muzyczna24.pl. Prawie 1000 stron w formacie A4 można tam kupić za niecałe 100 złotych.
En Face – polski zespół folk rockowy, powstały we wrześniu 1971 roku na bazie zespołu Ryszarda Poznakowskiego.HistoriaPierwszy skład grupy tworzyli: Jerzy Grunwald (leader, gitara, śpiew; eks- No To Co), Bohdan Kendelewicz (gitara basowa; eks- Wiatraki, Bizony) i Kazimierz Turczyński (perkusja; eks ork. PR i TV w Katowicach). Pierwszych nagrań J. Grunwald dokonał już w 1971 roku z zespołem Poznakowskiego, m.in. pierwsze wersje piosenek z repertuaru En Face, tj.: Na tych samych ulicach i Zamykam oczy, by widzieć cię z bliska.Zespół zorientowany na folk rock wylansował swój pierwszy przebój O zachodzie, który znalazł się na debiutanckiej płycie "czwórce" Jerzy Grunwald & En Face. Wiosną 1972 roku Turczyńskiego zastąpił nowy perkusista Marian Myszko (eks- zesp. Antoniego Kopffa). W czerwcu En Face wystąpiło na X KFPP w Opolu, lecz utwór Tęcza nad nami przeszedł bez echa i nie zyskał popularności. Niemniej jednak Jerzego Grunwalda uznano piosenkarzem roku 1972 w plebiscytach Panoramy i Na Przełaj.Zespół En Face należał do kategorii wykonawców popularnych. Grupę tworzyli wówczas: J. Grunwald - (śpiew, gitara), Ireneusz Dudek (harmonijka ustna, flet, skrzypce, instrumenty perkusyjne, śpiew; eks- Twarze), Krystian Wilczek (gitara basowa, śpiew; eks- Wiślanie 69) i Józef Hajdasz (perkusja; eks- Breakout). W kraju popularność zyskały utwory: Chciał się stary ożenić, Nie zaszkodzi trochę snów i Człowiek od lat. W 1974 roku zespół wystąpił w TV RFN, na Międzynarodowej Wiośnie Estradowej '74, XII KFPP w Opolu i MFP w Sopocie. Z grupą współpracował Mirosław Żwaka, który później utworzył z Marcelim Psiukiem duet Marcel i Mirek. W międzyczasie dołączył Maciej Radziejewski (gitara), a w połowie 1974 r. Marek Surzyn (perkusja) w miejsce Hajdasza.W lutym 1975 roku formacja nagrała swój drugi longplay Sennym Świtem i koncertowała. Wylansowała przeboje: Dogonić ciszę, Ten ptak srebrzysty, Przyszłaś znikąd i z końcem tego samego roku zakończyła działalność.